Tuna Fish Cake
If somebody gave you a step by step recipe on how to bake a cake, literally just follow the recipe and you’ll have a good cake. Don’t put tuna fish inside of it!
And that’s my rant for the day.
Thursday. Jan 13, 2022. 10:12 P.M
22 دی‌ماه 1400
羊頭狗肉
همیشه باورم بر این بوده که هر گره‌ای،ـاگر که حقیقتا یه گره باشه‌ـ عاقبت یک روز باز می‌شه.
اما یه زمان‌هایی هم تو زندگی هست که متوجه می‌شی هر مساله‌ای لزوما حل شدنی نیست. می‌فهمی که اگر صرفا اصرار داشته باشی به حل کردن قضیه، ممکنه مجبور باشی هزینه‌های برگشت‌ناپذیری پرداخت کنی برای چیزی که اساسا ماهیتی متفاوت از اونچه که تو تصور می‌کنی داره. شاید که اون «چیز» کذایی اصلا گره نباشه؛ شاید که اصلا چیزی برای باز کردن وجود نداشته باشه؛ شاید که اون چیز مورد نظر که تو داری روی نخ می‌بینی، خیلی ساده بخشی از تار و پود نخ باشه. کی گفته که تمام نخ‌های دنیا باید یکدست و صاف باشن؟
یه زمان‌هایی هم شاید هنر آدم‌ها تو زندگیشون این باشه که بتونن با معدود قضایای نچندان سرراست زندگیشون بی اونکه عادت کنن، خیلی ساده فقط کنار بیان.;-)
Sunday. Jan 09, 2022. 10:35 A.M
18 دی‌ماه 1400
超可愛いフラワー
من اگر قرار نیست Chino رو بخورم، پس دقیقا باید باهاش چکار کنم یعنی؟ D:
بهش می‌گم دندونات کو فلاور؟ آنچنان خندۀ بانمکی می‌کنه که باعث می‌شه برم و یکبار دیگه حسابی فشارش بدم. این عکس تنها بیست ثانیه قبل از اینکه برای بار سوم فشار داده بشه، گرفته شده. lol
君の微笑みは世界を変えるスマイル!
Friday. Jan 07, 2022. 00:05 A.M
16 دی‌ماه 1400
いい人
عرضم به حضورت که…
آدم خوبی باش؛ اما وقتت رو برای اثباتش به دیگران تلف نکن؛ هوم؟
Wednesday. Jan 05, 2022. 10:45 P.M
15 دی‌ماه 1400
幸せ
وقتی بالاخره بعد از یک هفته برگشتم به آپارتمانم، اولین چیزی که قبل از هر چیز مایۀ شادیم شد، دیدن خفاش کوچیکی بود که میون پره‌های هواکش خواب جا می‌کرد. لول
پ.ن: از برکات سال نو یکی هم اینکه کمرم بالاخره بهبود پیدا کرد و بعد از گذشت یکماه، بالاخره موفق شدم برای اولین بار بو و طعم خوراکی که می‌ریختم توی شکمم رو احساس کردم. اگر که پرسیده باشید، البته یه گردو بود.
Sunday. Jan 02, 2022. 03:50 P.M
12 دی‌ماه 1400
旅人
حقیقتش قرار نبود اینطوری بشه؛ خصوصا که نیاز به کمی استراحت داشتم؛ اما تعطیلات بسیار مختصر زمستون که شروع شد به خودم گفتم اگر همین الان همت نکنم که سری به استاد بزنم، ممکنه تا مدت‌ها دیگه فرصتش رو پیدا نکنم. اینطوری شد که یک ساعته کوله بارم رو جمع کردم و راهی Yokohama شدم…
سفر دو روزۀ من به خانۀ استاد، گپ و گفت‌های خوش‌خوشان و کشدار و آماده کردن صبحانه‌های دونفره همزمان با پخش و زمزمۀ قطعه‌های مورد علاقه‌م اما؛ نمی‌دونم چرا به همینجا ختم نشد. غرق در مسیرهای پر تردد JR ژاپن، Tokyo به Yokohama و بعد به سمت Sendai که البته به نوعی جایگاه دور و نزدیک خودم بشمار میاد؛ دو شب این طرف و دو شب یه جای دیگه، در حالی که به عقیدۀ دوستی حتی با وجود کرونا و داخل محیط سربسته خیلی مارکوپولویی به نظر میومد، نهایتا منتهی شد به یه پنجرۀ بزرگ، چراغ‌های شهر زیر پام و شب سال نوی میلادی.
نمی‌تونم بگم جوابِ تمام سوال‌هایی که به خاطرشون یک سوم ژاپن رو بالا و پایین رفتم، به طور قطع پیدا کردم؛ اما می‌تونم بگم که چینش تفکراتم یکبار دیگه تغییر کرد. باز هم چیزهای جدیدی از این دنیا به روایت آدم‌هاش و خب چی بهتر از این؟ همم؟ ^^
Kanpai! به امید روزهای خوب و حال و احوال بهتر!;-)
良いお年を。
Friday. Dec 31, 2021. 11:35 P.M
10 دی‌ماه 1400
まだまだ
– So? How does it taste?
+ Well… It tastes like…
– Hum??!
+ __nothing… ごめん^^i
– いや、いい ^^i
Thursday. Dec 30, 2021. 2:40 P.M
9 دی‌ماه 1400
賑やかな生活
یه همچین سناریوی فکاهی رو تصور کنید:
داشتم تو سالن سرپوشیده با قطعه 「One, Two, Three」* که همچون ریتم تندی داره، با Tsukushi san رقص و یک سری حرکات ورزشی پر از بالا و پایین و بپربپر تمرین می‌کردم که در کسری از ثانیه پام روی سطح صیقلی از زیرم در رفت و تعادلم رو از دست دادم. Yuzuki که از همه نزدیک‌تر بود وسط تمرین پرید روم و باقی بچه‌ها هم نامردی نکردن و به تبعیت از اون پریدن روم! نتیجه این شد که از پشت با وزن خودم و Yuzu و ده تا بچه دیگه خوردم زمین. یعنی تا دو دقیقه چشمام از درد کمر هیچ جا رو نمی‌دید. lol
خلاصه همه اینها رو گفتم که بگم که اون سرماخوردگی بعد از Osatori no Kai و سرفه‌های مکرر و درد دنده و این صحبت‌ها کم بود، حالا درد دنبالیچه هم بهش اضافه شده. =))
به قول همون قطعه که می‌گه:
キミに見せたい不思議の世界
見送りならいらない!
این روزهای زندگی من مثل سابق سرزنده؛ ولی گویا نه اونقدرها سلامت! هاها
* Pocket Monsters, 26th Opening Theme.
پ.ن: همین الان یادم افتاد که سال داره تموم می‌شه و من هنوز بچه‌های つくし組 امسال رو بهتون نشون ندادم!
Monday. Dec 20, 2021. 08:30 P.M
29 آذرماه 1400
無味無臭色
اول صبح شنبۀ هفته پیش بود که قهوه‌م رو تا لبم بالا آوردم و در حال تک سرفه زدن، کمی مزه‌مزه‌ش کردم. مثل همیشه کمی تلخ بود اما هیچ طعمی نداشت. اینطوری بود که روزهای بی‌بو و بی‌مزۀ من ساده‌تر از اونچه که فکرش رو بکنم، با یه سرماخوردگی سمج و بی‌نهایت کشدار و آزار دهنده، شروع شد.
یک هفته بعد از خستگی‌های در نرفتۀ Osatori no Kai__.
Saturday. Dec 12, 2021. 10:30 P.M
21 آذرماه 1400
鍋物
حکایت نابه‌پارتی با Nunotsuka san و Shizue san و آخرین یکشنبه نوامبر که تو هوای خنک و کنار دیگ هیزومی، به پیک‌نیک گذشت…
