خواسته‌های عزیزی توی زندگیم هست؛

که گاهی به خودم می‌گم اگر همین الان دستم رو برای گرفتنشون دراز کنم… چی می‌شه…؟!

شاعر می‌فرماید:

افتادگی آموز، اگر طالب فیضی     هرگز نخورد آب، زمینی که بلند است!

اصلا شبیه کسایی نیستم که قراره فردا صبح زود برن دانشگاه =__=”

اوه! Madam Black عزیز!

قطعه‌ی فوق العاده‌ای بود. ممنونم!

چه داغ دلی که از من تازه نکرد… خیلی دوستش داشتم!

ببخشید که مجبور شدید برای ارسالش کلی به عقب برگردید. ^^

سوالی بس اساسی برام پیش اومده؛

تغییر رنگ و فونت دو تا آیتم توی ادیتور بلاگفا دقیقا از چه جهت بوده؟ تنوع مثلا؟

خسته نباشید واقعا!

من معمولا چیزی نزدیک به 98 درصد موارد به حافظه‌م متکی هستم. یعنی تقریبا محاله که چیزی رو فراموش کنم.

اما امان از همون دو درصد که به خاطرش متوسل به ضربدر و کوک کردن ساعت و علامت زدن تقویم میشم!

الان یه ضربدر روی دستمه که می‌دونم قراره یه چیزی رو بهم یادآوری کنه؛ اما هر چی فکر می‌کنم یادم نمیاد که قرار بوده یادآور چه چیزی باشه XD

به بهانه‌ی تماشای چندمین باره‌ی 

Time of Eve

برای مدت‌های مدیدی، شاید صحبت از اینکه «اگر بشر قدرتی خداگونه و ماورایی داشته باشه، چه اتفاقی ممکنه براش بیفته»، صحبت خیلی داغی بود؛ اما برای اولین بار یکی اومد و این بحث رو پیش کشید که بیایم تصور کنیم که اگر خودمون چیزی رو به نوعی به مقام خدایی برسونیم و همونجا نگه داریم، واقعا ممکنه چه اتفاقی بیوفته و این چقدر می‌تونه وصف مهمی از یک حادثه باشه…

به قول یکی از دوستان، ما اکیدا نحسی رو به هر گونه شلوغی ترجیح میدیم :دی